Retro Post: Schumacher zdobywa swój siódmy tytuł mistrzowski! Räikkönen wygrywa szalone GP Belgii 2004
Rezultat:
1. Kimi Räikkönen (McLaren)
2. Michael Schumacher (Ferrari)
3. Rubens Barrichello (Ferrari)
4. Felipe Massa (Sauber)
5. Giancarlo Fisichella (Sauber)
6. Christian Klien (Jaguar)
7. David Coulthard (McLaren)
8. Olivier Panis (Toyota)
9. Jarno Trulli (Renault)
--- +4 okr:
10. Nick Heidfeld (Jordan)
--- nie ukończyli:
Ricardo Zonta (Toyota)
Juan Pablo Montoya (BMW Williams)
Antônio Pizzonia (BMW Williams)
Jenson Button (BAR)
Zsolt Baumgartner (Minardi)
Fernando Alonso (Renault)
Mark Webber (Jaguar)
Takuma Sato (BAR)
Gianmaria Bruni (Minardi)
Giorgio Pantano (Jordan)
Liczba okrążeń: 44
Najlepszy czas okrążenia: 1:45,108 (Kimi Räikkönen)
Neutralizacje: 3
Prolog:
Michael Schumacher walczył wówczas o swój 7 tytuł mistrzowski. Wystarczyłoby aby dojechał przed swoim partnerem zespołowym, Rubensem Barrichello aby udało mu się to zrobić. W GP Japonii 2003 pobił on rekord Juana Manuela Fangio w ilości tytułów mistrzowskich (5).
Tor Spa-Francorchamps został poddany lekkim modyfikacjom. Do zakrętu Bus Stop został dodany jeszcze 1, bardzo ostry zakręt. Rozwiązanie to było bardzo krytykowane, dlatego w 2006 postanowiono zastąpić całą tą sekwencję, szykaną, którą znamy do dziś.
Start:
Jarno Trulli utrzymał swoje prowadzenie, a Fernando Alonso zdołał wyprzedzić Schumachera, jednak to nie ta sytuacja przyciągnęła uwagę widzów. Na starcie doszło bowiem do serii kolizji, jednak to karambol w Raidillon byl warty uwagi. Mark Webber bowiem zepchnął lekko Takumę Sato, który uderzył w bandę. Próbujący to ominąć Bruni również stracił panowanie nad autem, w które z impetem uderzył jeszcze Pantano. Sędziowie zarządzili samochód bezpieczeństwa.
Jeżeli chodzi o Webbera, to on również wycofał się z wyścigu, z powodu uszkodzeń zawieszenia.
Jenson Button z kolei musiał pojawić się w boksie po nowe przednie skrzydło po kolizji na starcie, kiedy to Kimi Räikkönen po prostu skręcił w samochód Massy, w który następnie uderzył Brytyjczyk.
W ślady kierowcy BAR poszli również inni kierowcy, którzy chcieli skorzystać z neutralizacji robiąc Pit Stop, na którym mniej by stracili.
W samochodzie Rubensa Barrichello musiało dojść do wymiany tylnego skrzydła co zajęło bardzo dużo czasu. Inny Brazylijczyk, Felipe Massa również stracił wiele czasu w alei serwisowej gdzie dochodziło do napraw tylnego zawieszenia.
Dalsza część:
Neutralizacja zakończyła się końcem 4 okrążenia.
Schumacher wdał się w wyścig z Juanem Pablo Montoyą będąc za Renault i McLarenami. Kolumbijczyk wyprzedził Niemca w sekcji Bus Stop.
Dodatkowo Räikkönen wyprzedził Coultharda, a Alonso starał się dogonić Trulliego, który prowadził wyścig.
Tymczasem Rubens Barrichello odrabiał stratę, znajdując się na 14 pozycji, na 9 okrążeniu. Wtedy też w boksie pojawił się Christian Klien zmieniając opony i tankując jego Jaguara R5. Austriak rozpoczął tym samym serię Pit Stopów, ponieważ 1 okrążenie później na swój Pit Stop zdecydował się lider wyścigu, Jarno Trulli.
Na 11 okrążeniu, na prostej Kemmel z toru wypadł Fernando Alonso. Chwilę po powrocie na tor Hiszpan znów wypadł, tym razem na zakręcie Rivage wycofując się z wyścigu. Okazało się, że Renault wiedziało o problemach przyszłego mistrza, jednak chciało go jeszcze przetrzymać na starych oponach.
Chwilę po tym incydencie w samochodzie Davida Coultharda przebiła się opona. Brytyjczyk zdołał dojechać do końca okrążenia zmieniając opony. Kilka sekund po tym u mechaników McLarena pojawił się Kimi Räikkönen. Zespół z Woking wykonał więc świetną robotę przygotowując się do niespodziewanego, podwójnego Pit Stopu.
Liderem wyścigu został więc Juan Pablo Montoya.
Na 15 okrążeniu w boksie pojawił się czwarty, Giancarlo Fisichella, który walczył o honor Saubera po uszkodzeniach w aucie Felipe Massy. Chwilę później na zmianę opon i tankowanie zdecydował się Montoya. Wówczas to Schumacher objął prowadzenie w wyścigu, który zjechał już 1 okrążenie później. W wyniku tego na 1 miejscu znalazł się Antônio Pizzonia. Niemiec (Schumacher) na wyjeździe był przed Kolumbijczykiem (Montoyą), który nie umiał uporać się z Felipe Massą.
Na 18 okrążeniu w boksie pojawili się Zonta, Baumgartner i Pizzonia, który wyjechał jeszcze za partnerem zespołowym (Montoyą). Na prowadzeniu znalazł się Kimi Räikkönen jadąc przed Jensonem Buttonem i Schumacherem, który musiał bronić się przed Trullim, którego wyprzedził. Dalej znajdowali się Massa i Montoya.
Tempo Trulliego wyraźnie odstawało od tego, którym dysponował Massa, który jednak zdecydował się na Pit Stop, na 20 okrążeniu. Tuż za Brazylijczykiem zjechał Olivier Panis.
Montoya tymczasem gonił Trulliego, który jak się okazało zmagał się z problemem tylnych opon. Walka tych kierowców zakończyła się kolizją. Na wyjeździe z Bus Stop, Włoch nie zostawił żadnego miejsca Kolumbijczykowi. Ostatecznie kierowca Renault (Trulli) obrócił się uderzając w bandę, a kierowca Williamsa stracił pozycję na rzecz partnera zespołowego, Pizzoni.
Po tym wypadku, Jenson Button zjechał do boksu, a Michael Schumacher wyprzedził Fisichellę, który jechał z uszkodzeniami przedniego skrzydła, po tym jak ściął zakręt. Włocha wyprzedził jeszcze Jenson Button.
Jarno Trulli zjechał do boksu, jednak nie zmieniono mu przedniego skrzydła. Dodatkowo przy samochodzie Włocha stał człowiek z zapasową kierownicą, jednak na wymianę tego komponentu również się nie zdecydowano.
Rubens Barichello, który był piąty i walczył o utrzymanie matematycznych szans na mistrzostwo, zjechał na 21 okrążeń przed końcem. Brazylijczyk znalazł się na 11 pozycji.
Tymczasem Antônio Pizzonia starał się utrzymać 3 miejsce i nie dać się wyprzedzić Juanowi Pablo Montoy'i, który jechał tuż za nim.
Na 19 okrążeń przed końcem, Giancarlo Fisichella zdecydował się na zmianę opon i zatankowanie auta.
Tymczasem Michael Schumacher zaczął gonić Kimiego Räikkönena. Wystarczyłoby aby Niemiec dojechał na 2 miejscu aby zdobył mistrzostwo, jednak chciał on również wygrać ten wyścig. Odpowiedzią na tempo kierowcy z numerem 1 był Pit Stop kierowcy McLarena. W ślady Räikkönena udał się Juan Pablo Montoya, który nie umiał wyprzedzić swojego partnera zespołowego.
Prowadzenie w wyścigu objął Michael Schumacher, jednak to nie na tym skoncetrował się realizator. W BARze Jensona Buttona przebiła się opona. Jechał on wówczas z pełną prędkością bok w bok z Zsoltem Baumgartnerem. Samochód Brytyjczyka uderzył w Minarri Węgra w wyniku czego obaj odpali z wyścigu.
Sędziowie zarządzili samochód bezpieczeństwa, a w boksie pojawili się Michael Schumacher, który spadł na 2 miejsce, Antônio Pizzonia, który utrzymał swoją pozycję i Nich Heidfeld, który nie liczył się w walce o punkty.
Pizzonia wycofał się z wyścigu jeszcze podczas trwania neutralizacji. Brazylijczyk przed zatrzymaniem samochodu na torze w wyniku awarii skrzyni biegów, pokazywał innym kierowcom aby wyprzedzili go.
Końcówka:
Samochód Bezpieczeństwa zjechał na 34 okrążeniu. Restart nie przyniósł wielu roszad. Klien i Panis tracili swoje pozycje na rzecz m.in. Fisichelli i Coultharda.
Na 35 okrążeniu w Williamsie Juana Pablo Montoy'i pojawiła się przebita opona. Kolumbijczyk spadł na ostatnie miejsce i zjechał do boksu aby zakończyć ściganie. W tym samym czasie Nick Heidfeld zatrzymał swojego Jordana w boksie aby zespół dokonał napraw.
Tym sposobem na 4 pozycji znalazł się Ricardo Zonta, który nigdy nie był wyżej niż na 4 miejscu.
W tym samym czasie, na prostej Kemmel doszło do kolizji pomiędzy Christianem Klienem i Davidem Coulthardem. Brytyjczyk uderzył w samochód Austriaka (Kliena) tracąc przednie skrzydło, które utknęło w tylnym skrzydle i oderwało kamerę. McLaren zdecydował się na dokonanie napraw w aucie podczas Pit Stopu.
Zarządzono kolejny samochód bezpieczeństwa w tym wyścigu. Tym razem żaden z 11 kierowców nie zdecydował się na zmianę opon.
Na baczności musiał się mieć Michael Schumacher, ponieważ za sobą miał Rubensa Barrichello, który gdyby wyprzedził partnera zespołowego uniemożliwiłby mu zostanie mistrzem na Spa. Pomiędzy kierowcami Ferrari znajdował się jednak Heidfeld, któremu nie pozwolono się "oddublować".
Gdy samochód bezpieczeństwa zjechał na swoje miejsce do alei serwisowej, zostały jedynie 4 okrążenia do końca.
Tuż po zakończeniu neutralizacji w Toyocie Ricardo Zonty wybuchł silnik i musiał on zatrzymać swoje auto na prostej Kemmel.
Schumacher za wszelką cenę chciał dogonić jadącego podobnie Räikkönena. Zarówno Niemiec jak i Fin bardzo naciskali na swoje samochody, jadąc na limicie toru.
Heidfeld narobił nieco bałaganu na torze, bowiem bez przerwy musiał on przepuszczać walczących ze sobą kierowców.
Kibice skupiali się jednak na Kimim Räikkönenie i Michaelu Schumacherze. Kierowca McLarena zdołał jednak wyrobić sobie 3,5 sekundy przewagi nad kierowcą Ferrari.
Epilog:
Kimi Räikkönen wygrał swój pierwszy wyścig od GP Malezji 2003, jednak całą uwagę przyciągnął Schumacher, który ustanowił nowy rekord - 7 tytułów mistrzowskich, który został wyrównany, nie pobity, jedynie przez Lewisa Hamiltona w GP Turcji 2020.
Warto również podkreślić, że był to 700-tny wyścig, w którym wzięło udział Ferrari. Wyścig numer 1000 przypadł na Grand Prix Toskanii 2020.
Zdjęcia ze stron:
https://maxf1.net/en/2004-belgian-gp-schumacher-wins-7th-title-in-700th-race-for-ferrari/
https://www.racingcircuits.info/europe/belgium/spa-francorchamps.html#.X7pgRLnTk0M
Komentarze
Prześlij komentarz